|
Door: Guus van den Hout
Zaterdag, 17 maart 2007
Gezien vanuit groep 1
 We waren ‘s morgens in totaal met 23 leden aanwezig. Een goede opkomst dus. Om 07:00 uur was iedereen klaar voor vertrek behalve Marius de Vries. We hebben nog 10 minuten gewacht maar hij is niet op komen dagen. Dus laat alstublieft voortaan even iets weten als je niet kunt. We zijn maar vertrokken.
In Ochten hebben we de groep in tweeën gesplitst:
In groep 1 zaten Cees ter Beek, Hendrik Dejonckheere, Peter Hamilton, Raymond Jansink, Wout van de Broek, Sjef Verhoeven, Guus van den Hout en Mart Mommers. Toevallig was daar een kennis van Guus uit Diessen en hij was alleen. Dus hij is ook meegereden.
 Het weer was goed, maar wel een beetje winderig. Ongeveer windkracht 5. Dus tegen de wind in was het alsof we bergop moesten fietsen.
In groep 2 ging de nieuwe wissel methode goed. Maar in groep 1 zijn er nog vraagtekens ….. of niet Hendrik .
Toch hebben we heerlijk gereden. Bij de pauze lekker koffie gedronken met een lekker stuk appelgebak.
Na de pauze kwam de meeste wind opzetten. Desondanks was het gemiddelde 29,8 km/uur over 103 km. Dat was zeker niet slecht gelet op die wind.
Ik hoop dat de opkomst zo blijft want 23 personen was geweldig goed. Iedereen heeft het naar zijn zin gehad en alles is goed gegaan. We hebben maar 1 lekke band van Sjef Verhoeven gehad. Met een goede pomp was het probleem zo opgelost.
Om half 2 waren we weer thuis en konden we allemaal nog naar Ireen Wust toe.
Tot de volgende rit.
|
Door: Piet Kuijten
Zaterdag, 17 maart 2007
Hoe groep 2 het allemaal zag ....
Toen we aankwamen op het sportpark "De Hoeken" in Ochten vonden we het wel erg rustig. We schreven ons in en goten de eerste kop koffie naar binnen. Juist toen we onze fietsen wilden pakken, werden we er op geattendeerd dat we wel erg vroeg vertrokken. Misschien was de controle post bij het Pannenkoekenhuis 't Lange Veld te Otterlo nog wel niet open. De eerste groep was al weg en na wat getreuzel zijn we toch maar vertrokken.
De weg was behoorlijk nat want het had daar gedurende de nacht behoorlijk hard geregend. Gelukkig was het droog van boven maar van onderen niet. We werden door onze voorgangers behoorlijk nat gespat. Na een 30 tal kilometers hadden we de eerste pech te pakken. Er was iets gebroken bij het zadel van Pieter de Jong. Hij heeft de laatste 70 kilometers "wippend" afgelegd.
Hierna werd de weg gelukkig steeds droger. Na een kleine 50 kilometer bereikten wij de controlepost. Stempelen en daarna koffie .... met of zonder gebak ..... met of zonder slagroom. En allemaal apart afrekenen natuurlijk.
Meteen toen we buiten kwamen werd de eerste lekke band genoteerd. Snel gerepareerd... nou ja....snel!?!? Dat heb ik wel eens sneller gezien.
Het tweede deel bevatte het meest interessante stuk. Hier kon ten minste een beetje geklommen worden... nou ja geklommen ..... we gingen wat omhoog. René Simons en ik hielden daar de eer van WTC de Hellen hoog ten op zichte van de rijders van andere verenigingen door ze op dat deel geheel zoek te rijden. Dat was even kicken. In onze ooghoek zagen wij Paul Hofman ook redelijk meekomen.
 Nadat we weer gehergroepeerd waren reden we gezamenlijk naar de finish. Ik reed nog even een stuk vooruit om van de groep een foto te maken als ze voorbij zouden rijden. Maar of het nu ligt aan de hijgende fotograaf of aan de snelheidsduivels die mij tegemoet kwamen rijden weet ik niet maar hij was niet scherp. Nog even in de beugels om hen weer bij te halen en dan uitrijden. De wind was best stevig en dat maakte een snel inhaal actie niet geheel mogelijk. Maar doordat de groep even inhield bij het oversteken van een drukke weg had ik toch snel de groep ingehaald.
De nieuwe wisselmethode werd bij ons redelijk uitgevoerd maar volgens mij moet de rechter rij niet afremmen maar gewoon het zelfde tempo handhaven. De linkerrij moet gewoon even wat versnellen. Deze methode heeft wel het voordeel dat je vaker langs iemand anders rijdt waarmee je een gesprekje kunt aangaan. Het lijkt wel een onderdeel van de Lama's op televisie. Op het moment dat je weer langs iemand rijdt waar je al eens naast had gereden ga je gewoon verder met je gesprek waar je gebleven was toen je plotseling weer moest wisselen.
We arriveerden weer bij de auto's. Daar stapte vooral Pieter de Jong moe maar voldaan van de fiets.
Toen ik weer thuis kwam zag ik nog net hoe Ireen binnengehaald werd op de LOG.
|
