Wieler Toer Club De Hellen

In het begin van de week was het nog niet echt duidelijk dat de dip in de weersgesteldheid halverwege de week vooraf aan de sluitingsrit maar van korte duur zou zijn. Gelukkig zagen we op woensdag dat de verwachting bijgesteld was. Het weer zou weliswaar fris zijn, maar zonnig. En dat scheelt altijd een slok op een borrel. Het maakt zo'n rit veel eerder tot een succes.

De rit werd dan ook als zeer prettig ervaren. Soms, daar ontkom je gewoon niet aan, toch een weg met stenen, maar meestal heerlijk asfalt. De ongeluksplekken van Hendrik en Jan werden niet gemeden. Ongelukken, waar wij echt niet op uit waren bij het samenstellen van de route, deden zich nu gelukkig niet voor. Halverwege werden de rijders wel even geconfronteerd met wegwerkzaamheden in de pauzeplaats te Vessem. Wegwerkzaamheden kunnen ook ongelukken veroorzaken. Daar ben ikzelf het levende (gelukkig wel) bewijs van.

De pauze werd gehouden in de "Gouden Leeuw", wat een zeer goede keuze bleek te zijn. De geur van het gebak en de koffie kwam ons al tegemoet. Minpunt vonden een aantal leden het ontbreken van de slagroom. Maar daar had men gewoon om kunnen vragen, want dat zat ook in de prijs. De volgende keer niet zo bescheiden heren en dames. De naam "rit van de koning der dieren" werd aan deze pauzeplaats ontleend. De uitbater van de Gouden Leeuw is bezig om het bier "Gouden Leeuw" in productie te nemen. De brouwerij naast deze gelegenheid zou hij daarvoor weer open willen stellen.

Na de pauze werd toch een "26-groep" gevormd. Frits Coenen had wat moeite met zijn ademhaling en daar werd dus op deze manier goed op ingesprongen. Henk Schuite had aangeboden om met de auto een aantal invalide leden mee te nemen. Jan van Nunen (hand in het gips), Corry Coppelmans (voet in het gips) en ikzelf (hand in het gips) konden er op deze manier toch bij zijn. Henk Schuite wil ik hiervoor nog van harte bedanken. Henk en zijn "Gipsy Trio" vertrokken via een andere weg naar Oostelbeers om daar de groep nog aan te moedigen. De eerste twee groepen kwamen kort na elkaar voorbij, de derde groep passeerde wat later. De oorzaak was de haperende gps-installatie van Piet van Tongeren. Snel reden wij weer verder tot in de Putstraat juist voorbij Westelbeers. Wij wachtten daar waarschijnlijk alleen op de derde groep. De eerste twee groepen zouden daar al voorbij kunnen zijn. Maar groep drie kwam helemaal niet. Na te lang gewacht te hebben zijn we de route maar terug gereden. Er zou toch niets gebeurd zijn?

We konden niets ontdekken en zijn daarom maar meteen naar Café Mozes in Goirle gereden. Onderweg zaten we nog te speculeren wat er gebeurd kon zijn. We kwamen tot de conclusie dat groep één en groep twee de Putstraat al gepasseerd waren en dat groep drie verkeerd zou zijn gereden. Later bleek dat de fietsers in groep drie toch maar besloten hadden om meteen terug te rijden naar Goirle, om wat van de verloren tijd goed te maken. Vandaar dat de Putstraat werd gemeden.

In Café Mozes aangekomen bleek iedereen, ook groep drie, al binnen te zitten. Ondanks de bijna 70 deelnemers, inclusief het "Gipsy Trio" en Henk, was het toch redelijk te doen qua ruimte. De broodjes kroket (bedankt Maarten) gingen er goed in. En de beide gratis consumpties, waarmee je ook een "La Chouffe" of iets dergelijks kon bestellen, waren ook niet te versmaden.

De prijsuitreiking begon met de prijs voor de grootste pechvogel. Verschillende leden hadden ongewild hun uiterste best gedaan om daarvoor in aanmerking te komen. Jan van Nunen kreeg deze eervolle prijs uitgereikt. Waarschijnlijk omdat zijn ongeluk het meeste indruk had gemaakt bij onze leden. Veel bloed en vooral het feit dat Jan even buiten kennis was, maakten veel indruk op de vele leden die die dag meereden. Overigens werd bij iedere pechvogel even stil gestaan. En waarschijnlijk zal Jan nog eerder hersteld zijn dan een aantal andere kandidaten. De val van Pieter de Jong heeft op mij heel veel indruk gemaakt. Hij is gevallen bij een rit tijdens zijn vakantie en hij was alleen. Hij realiseerde zich echter pas dat hij gevallen was, toen hij vijf kilometer buiten zijn route op de fiets zat met een aantal gebroken ribben en met een vernielde helm. Zijn sleutelbeen was (weet ik niet meer zeker) ook gebroken of in ieder geval zwaar geblesseerd. Verder blijft Rinus ook met een blijvende blessure zitten die niet geheel zal genezen. Mijn duim is nu juist uit het gips en het vereist nog heel veel oefening om hem weer goed te kunnen gebruiken. Nu pas merk je dat je duim extreem belangrijk is. Ik mag hem totaal niet belasten op dit moment. En dan kun je het crossen door de bossen op je ATB wel vergeten. Schakelen lukt dan helemaal niet. Dus de dure les van onze ongelukkigen is: HOU ALLES HEEL. DE VOLGENDE BERG MOET OOK NOG BEDWONGEN KUNNEN WORDEN.

Hierna volgde de uitreiking van de prijs van Hemelrijder 2011 met Jan van Nunen als winnaar en John van Kollenburg en ikzelf als tweede en derde. Hellenrijder 2011 werd Arno Brouw met Gerrit van Heeswijk en Jan van Nunen als tweede en derde. Even werd Gerrit nog opgeroepen als derde, maar Jan gaf door dat ook de sluitingsrit meetelde en dat hij die niet had gefietst. Een zeer terechte en tevens een sportieve opmerking van Jan. "Als je niet meefietst krijg je geen punten", zegt Jan terecht.

Wel bleek uit de woorden van Maarten die de prijzen uitreikte, dat hij het Hemelklassement een bij-klassement vindt. Dat lijkt mij niet terecht. Het zijn volgens mij en ook andere leden gelijkwaardige klassementen. Hier zal, denk ik, nog wel over gediscussieerd worden. De meningen zullen wel verdeeld zijn.

Na afloop bleef een iets hardere kern iets langer napraten en nagenieten. Het twee-derde deel van het "Gipsy Trio" nam meer dan de helft van de prijzen en de bijbehorende bloemen te voet mee naar huis. Ik heb Jan nagenoeg thuis gebracht omdat hij gewoon teveel moest meenemen naar huis. En met een gipsen handje lukt dat niet zo eenvoudig. Doet me denken aan een verhaal over een lamme en een blinde, maar dan iets anders dus.

Volgend jaar hopen we allemaal weer gezond en wel aanwezig te zijn bij de openingsrit. HOU ALLES HEEL.