Wieler Toer Club De Hellen

Inlogformulier

Artikelen

De wielerquiz: een sterk begin van het wielerseizoen

Door: Piet Kuijten
Foto's: Joop Floris
Vrijdag, 21 februari 2014

Mini-consumptiebonnetjes
Wielerquiz 2014Bij binnenkomst werden we meteen, door het trekken van een lootje, gekoppeld aan een andere deelnemer. De (on)gelukkige was in mijn geval Leon de la Bije.
Verder kreeg iedereen twee mini-consumptiebonnen. Om de papierkosten te drukken hadden ze het formaat van een bonnetje terug gebracht tot een snippertje. Voorzichtig stopte ik er één in mijn lege kontzak. Dan kon ik hem in ieder geval niet kwijt raken. Met de andere bon een lekkere bak koffie besteld bij Marja de Volder die de catering voor haar rekening had genomen en dat met verve deed. We kwamen niets te kort. Zij in het begin wel wat wisselgeld. Maar dat werd op het einde van de avond keurig verrekend. Onze dank aan haar voor de goede zorgen.

Olympische gedachte
Om stipt 8 uur werd er begonnen met de quiz. Leon verontschuldigde zich meteen bij mij met de opmerking dat hij niet veel wist. Maar ik kon meteen hetzelfde doen. We zagen ons al in de achterhoede eindigen. Maar we kwamen vooral voor de Olympische gedachte: “Meedoen is belangrijker dan winnen”.

Gedoodverfde winnaar
Wielerquiz 2014De quiz bestond uit zeven ronden met elk tien vragen. Elke ronde had een thema. Meteen werden de wielrenners, thema “Wie ben ik”, van stal gehaald. Een aantal feiten werden vermeld van deze renner en wij moesten maar zien te raden wie deze renner was.
"Geboren in 1919 in Marthalen (Zwitserland). Werd in 1951 wereldkampioen op de weg bij de profs, won in 1950 de Tour de France en is momenteel de oudste nog in leven zijnde Tourwinnaar" was een vraag uit deze serie. Ga er maar aan staan. De meesten van ons waren toen nog niet geboren.
De moed zakte ons in onze schoenen. Met hooguit een paar goede antwoorden was het begin niet hoopvol.
We zagen Maarten Scholtze, de gedoodverfde finalist, al breed glimlachen. Dat beloofde voor ons niet veel goeds. Als we bij de beste drie groepen zouden eindigen hadden we in de finale heus nog wel een kans. Want als het zou gaan zoals drie jaar geleden dan zouden we in die situatie nog wel kunnen winnen ook. Toen waren het gokvragen en Maarten werd toen helemaal zoek gespeeld terwijl hij juist de kenner bij uitstek was.

Col de la Republique en René Pottier
Toch sprokkelden wij onze puntjes regelmatig bij elkaar. Leon wist meer van het huidige wielrennen en ik meer van de historie. Dus we vulden elkaar goed aan. Maar een topscore hadden we al uit ons hoofd gezet.
Het thema "Tour de France" werd ons als tweede voorgeschoteld.
"Welke col werd als eerste in de Tour de France als klim opgenomen?" kwam voorbij.
Nu herinnerde ik mij dat ik in de Vogezen, tijdens mijn “Honderd Col Tocht” in 2009, een monument had gezien van René Pottier, de winnaar van de Tour de France in 1906. Dus daarom dacht ik aan een Col in de Vogezen, maar schreef op “Grand Ballon”. Het bleek echter de “Ballon d’Alsace” te zijn. Toen ik dit antwoord hoorde wist ik ook meteen waar precies dat monument stond. Ik zie het nu helemaal voor me. Inderdaad op de top van de Ballon d’Alsace tussen de motoren die daar toen geparkeerd stonden met mijn vol beladen fiets ertussen.

Met René, die ook gezien werd als de eerste echte klimmer van de Tour de France, is het niet goed afgelopen. Op 27 januari 1907 pleegde hij zelfmoord nadat hij erachter kwam dat zijn vrouw een ander had terwijl hij de Tour reed die hij won.

Nu weet ik dat de Col de la Republique eigenlijk de eerste beklimming was in de Tour de France, en wel in de eerste versie van 1903 tijdens de tweede etappe van Lyon naar Marseille. Ook in 1904 werd deze col in het parkoers opgenomen. De renners werden daar door supporters van de regionale renner Antoine Faure aangevallen.
Het duurde toen weer tot 1950 voordat deze col in het parkoers was opgenomen.
Dit onvolkomenheidje had geen enkel gevolg voor de uiteindelijke finalisten.

Wielerquiz 2014De derde ronde was beremoelijk. Allerlei wielertenues werden op het scherm getoond waarbij bijna alle teksten waren verwijderd. We moesten maar eens raden welke ploegen dat waren. Voor ons was alleen "Lampre" duidelijk door de kleuren maar de overigen konden ons gestolen worden. Toen we later de antwoorden zagen hoorde we steeds in de zaal "Oh... die.... ja...".

De (semi-)klassiekers konden natuurlijk niet ontbreken. "Welke (semi-)klassiekers horen bij de volgende bergen?" was steeds de vraag. Tien bergen, hellingen, heuvels kwamen voorbij. Deze ronde leverde ons meer punten op. Bij één vraag ontdekten we toch een foutje en iedereen kreeg bij deze vraag een punt. De organisatoren zijn ook maar mensen natuurlijk. En een foutje kan zo gemaakt zijn bij zoveel vragen.

Marja kan toveren
Na ronde 4 was het pauze. Ik vond mijn consumptiebonnetje terug tussen de naden van achterzak. Ik dacht eerst dat ik het kwijt was. In no-time had ik dit papiertje, door Marja om laten toveren in een heerlijke Grimbergen Blond.
Op ieders tafeltje lag een formulier waarop een lijstje van tien wielerploegen voor het seizoen 2014 stonden met het verzoek om van elke ploeg het fietsmerk waarop in dat seizoen gereden zou worden en het land van herkomst te vermelden. Na de pauze werden deze opgehaald. Met deze bonusronde konden we maximaal 20 punten verdienen.
In de pauze werd er nog druk gelobbyd voor wat goede antwoorden. Meestal zonder resultaat.

Walter van Baast vermoedde dat er nog een ronde met als thema “WTC de Hellen” voorbij zou komen. Hij had daar al zijn pijlen op gezet. Inderdaad kreeg hij gelijk. Maar de vragen waren zo eenvoudig dat je met acht goede antwoorden het slecht gedaan zou hebben. Dus veel profijt hebben Walter en zijn partner Corry Coppelmans daar niet van gehad.

Voor deze ronde moesten we ons nog door de vragen over de "WK's" werken. Naast de wat makkelijkere vragen werd we met de volgende vraag geconfronteerd: "Kees Pellenaars (1934), Henk Faanhof (1949), Frans Mahn (1956) en Evert Dolman (1966), gingen hem als landgenoot voor als wereldkampioen bij de amateurs op de weg. In het Belgische Yvoir werd een Noordbrabantse renner in 1975 de eerstvolgende Nederlandse wereldkampioen bij de amateurs. Welke renner bedoelen we hier?". Geen gemakkelijke opgave. Of je moest familie van hem zijn...

 

 

 

  Een jaar “erbij” of … “eraf”…???
Wielerquiz 2014Aan de laatste ronde met als thema “Algemeen” werd nog een extra vraag toegevoegd. Deze luidde: “Welk clublid wordt morgen 50 jaar en trakteert ons daarom op iets lekkers?”. Het antwoord was in eerste instantie niet bij iedereen bekend maar na het uitspreken van de vraag wezen vele neuzen maar naar maar één persoon: Henk Zoontjens was de (on)gelukkige.
De meesten feliciteerden hem voor alweer een jaar “erbij”.
Hoe je het wendt of keert… het is eerder een jaar “eraf”… Of niet soms? Dus of je daar zo blij mee moet zijn???
Na deze laatste vraag van de quiz, die door Coen Verbeek op schitterende wijze werd gepresenteerd, werden de punten door Marcel Konings opgeteld en nog eens opgeteld en … nog eens opgeteld…. en… Er mochten geen foutjes worden gemaakt. De persoonlijke eer stond immers op het spel.

De uitslag van de voorronde
Terwijl ik voor Leon en mijzelf nog een welverdiende goudgele rakker ging halen werd de uitslag op een spannende wijze gepresenteerd. Tergend langzaam werd de uitslag van nummer laatst naar nummer één voorgelezen.
“Nummer negen is…”: hoorde ik. Ik verwachtte onze groep 11 te horen. Ik vond het al fantastisch om bij de beste tien te zitten. Maar nog steeds niet.
“Nummer vijf is…”. Weer kwam mijn verwachting niet uit. Nu dacht ik plots aan de finale. “Het zou toch niet…???”. En dat had ik nu juist NIET moeten doen.
“Nummer vier is groep 11, Leon de la Bije en Piet Kuijten”. Net niet de finale. Wij voelden nu precies wat Jorien ter Mors (1.500 meter Shorttrack), Marrit Leenstra (1.500 meter langebaan), Team Nederland (Team Pursuit Shorttrack), enz… ook gevoeld moeten hebben.

De eerste finalisten waren Arno Brouw en Hendrik Dejonckheere. Ad Toepoel was de volgende. Hij sleepte Bart van Bergen ook de finale binnen. En natuurlijk was ook Maarten Scholtze finalist. Hij nam Jan van Nunen in zijn kielzog mee. Toen we echter de vragen hoorden die de finalisten moesten beantwoorden waren Leon en ik toch blij dat we vierde waren geworden.

De finale
Meteen werden de mannen van de jongens gescheiden. Jan van Nunen sloeg dood en had geen enkel antwoord goed. Maar de vragen waren er ook naar.
"Het WK op de weg vindt in Nederland meestal plaats in Valkenburg. In 1959 werd het WK elders in Nederland verreden. In welke plaats? En wie werd daar wereldkampioen?" Dat was de moeilijkste.
Gelukkig waren er ook een paar "Gokvragen", zoals:
"Milaan-San Remo. Wie won deze koers het vaakst?" (een "weetvraag") En hoe vaak? ("gokvraag). Maar bij een gokvraag kun je er ook juist naast zitten en fout is fout. De jury was streng maar rechtvaardig.

Wielerquiz 2014Marja zorgde ervoor dat Hendrik deze finale behoorlijk verhit moest aanvangen. Die bitterbal was inderdaad hartstikke gloeiend, Hendrik.
Ook de jongetjes Bart, Arno en Hendrik namen plaats in de achterhoede. Toch wisten zij twee goede antwoorden te produceren. De extra vraag “In welk jaar won Aimar de Tour de France?” bracht Hendrik echter op een derde plaats. Hij zat er het dichtste bij, namelijk precies goed: 1966.

De echte mannen waren Maarten Scholtze en Ad Toepoel. Onze presentator, Coen Verbeek, vergeleek Maarten met Raymond Poulidor en Joop Zoetemelk. In de wielrennerij heb je de eeuwige tweede, en ook bij WTC de Hellen hebben we een eeuwige tweede: Maarten Scholtze.
Ad Toepoel was dit jaar de verdiende winnaar.

Wielerquiz 2014En Maarten… ook Joop Zoetemelk won na een vijftal tweede plaatsen een keer de Tour. Dus volgend jaar verwacht ik je weer in de voorhoede, zo niet op de eerste plaats. Of Ad moet een echte Anquetil, Indurain, Hinault of Merckx zijn. Dan duurt het nog een paar jaartjes. Of een Armstrong. En dan krijg jij deze wielerquiz alsnog op je palmares.

Onrust in de Deel…
Na de prijsuitreiking bleef het nog lang onrustig in “De Deel” aan de Frankische Driehoek. Henk Zoontjens bleef mij maar Schrobbelertjes inschenken. Later bleek dit een onderdeel van een vooropgesteld plan te zijn. Hij deed dat in opdracht van Jan Zoontjens (hoewel ik eerst Peter Hamilton hiervan verdacht) in de hoop dat ik niet zou verschijnen bij de ATB-tocht de volgende ochtend. Het blijkt dat er veel geoorloofd is in de strijd om het Modderklassement, die nu in zijn beslissende fase verkeert.

Mijn dank voor deze hele gezellige avond gaat nog uit naar de organisatoren en presentatoren: Piet Robben, Coen Verbeek en Marcel Konings. En natuurlijk ook de Evenementencommissie.

De Uitslag:
Finale:
1. Ad Toepoel (6 punten)
2. Maarten Scholtze (5 punten)
3. Hendrik Dejonckheere (2 punten met barrage)
4. Arno Brouw en Bart van Bergen (2 punten)
6. Jan van Nunen (0 punten)

Voorronde:
1. Maarten Scholtze – Jan van Nunen (70 punten)
2. Ad Toepoel – Bart van Bergen (68 punten)
3. Hendrik Dejonckheere - Arno Brouw (52 punten)
4. Leon de la Bije – Piet Kuijten (49 punten)
5. Hans van Essen – Raymond Jansink (47 punten)
6. Lisette Zoontjens – Wim Steijaert (?? Punten)
7. Maaike Dejonckheere – Hans Hermans (36 punten)
7. Henk Zoontjens – Paul Meeus (36 punten)
9. Walter van Baast – Corry Coppelmans (30 punten)
10. Anneke Hermans – Jos Coppelmans (28 punten)
11. Rinus Spijker – Joop Floris (26 punten)
12. Karin Lokers – Marc Brock (19 punten).

up