Wieler Toer Club De Hellen

Inlogformulier

Artikelen

Biesbosch 2014

Door: Henk van Rooij
Foto's: Onbekend

 
Zaterdag, 23 augustus 2014
 

Op zaterdag 23 augustus jl. hebben wij de rit naar de Biesbosch gereden. Deze rit is 138 km lang en de organisatie was in handen van John van Kollenburg. We hebben deze rit met 25 mensen, verdeeld over twee groepen, gereden. Net als bij de andere tochten zat ik in de tweede (langzamere) groep. We vertrokken om 7.30 uur bij de Deel en zoals ik had uitgerekend zouden we dan normaal gesproken om 13.30 uur weer in Goirle terug kunnen zijn. Dit was voor mij dus goed te doen want ik had om 14.00 uur een afspraak staan. U voelt de bui zeker al hangen want ik was inderdaad te laat wat niet dramatisch was hoor. Wat de oorzaak hier van was leest u verderop in dit verslag.

Op zich is dit bij mooi weer een schitterende tocht met hele mooie stukken. Je fietst over de Moerdijkbrug en vervolgens ga je dan de Biesbosch in. Je ziet allerlei vogels en hele mooie uitzichten. Ook maak je nog een oversteek met een pontje.

Op die bewuste dag was het allemaal net even anders. Toen we een eindje op weg waren stond er een bord langs de kant van de weg dat ons er op attent maakte dat er een laag modder op de weg lag. Nog voor we bij de Moerdijkbrug waren hadden we de eerste lekke band. Toen ik stopte met mijn maatje (wij zaten op kop) en omkeek schrok ik toch wel even. Ik zag een aantal vrouwen en mannen met besmeurde kleding en gezichten van de modder. Dit was ons bespaard gebleven omdat wij geen voorgangers hadden en onze kleding en gezichten waren dus nog schoon. Onze fietsen hadden wel de volle laag gekregen en zagen er niet meer uit.

biesbosch2014 aNa de passage van de Moerdijkbrug begon het op een gegeven moment plotseling hard te regenen en stopten wij snel langs de kant om onze regenjasjes aan te doen. Ik hoorde een van ons roepen: “Hoe dichter bij Dord, hoe erger het wordt”. En het zou nog veel erger worden want het begon ook te donderen en wezagen een lichtflits. Hier werden wij niet vrolijk van. Ook kregen we nog te maken met diverse lekke banden door de kleine steentjes die overal op de wegen lagen en aan onze banden bleven plakken.

biesbosch2014 bToen we bij het pontje arriveerden was het uiteraard net aan de overkant van het water. Gelukkig was er een hokje om te schuilen want het regende behoorlijk. Als je dan staat te wachten dan wordt er wel gepraat maar je wordt er niet altijd veel wijzer van.


  Een van ons zag de prijslijst van het pontje en vroeg zich af of er wel betaald moest worden voor volwassenen want hij had zo zijn twijfels blijkbaar. Govert kreeg een berichtje waarin stond dat het pontje al betaald was door de snelle groep dus dat was voor ons een probleem minder. Toen het pontje bij ons was (zonder passagiers) werd er ook nog de opmerking gemaakt om eerst de auto’s maar te laten vertrekken. U merkt wel dat ik niets teveel heb gezegd. Ik zeg ook wel eens “kwatspraat is ook praat”. Een bemanningslid van het pontje wist ons te vertellen dat de snelle groep twee ponten voor lag op ons. Dan krijg je natuurlijk weer de discussie is het nu ponden of pontjes?

Biesbosch 2014Na 82 km bereikten wij onze pauzeplaats bij restaurant de Waterman in Werkendam. Het was toen 11.35 uur. De teller stond toen bij ons al op zeven lekke banden. De snelle groep stond op het punt te gaan vertrekken. Ook deze groep had al vijf lekke banden gehad. Door al die lekke banden waren wij dus allemaal aan de late kant en John vroeg ons dan ook om een beetje haast te maken want de vrouw die voor de koffie of thee zou zorgen moest om 11.45 uur weg. We genoten van een lekker kopje koffie of thee met een stukje gebak. We werden ook een beetje in de gaten gehouden door een meisje van ik schat een jaar of vier. Ik denk het dochtertje of misschien wel de kleindochter van de vrouw die ons bediende. Een van ons brak een suikerklontje doormidden (omdat een heel klontje te veel was) wat dit meisje niet was ontgaan. Ze zei dat je alleen de suikerklontjes moest breken als ze aan elkaar vast zaten en gooide toen de andere helft van het suikerklontje ook in de kop koffie. Het was echt een pientere tante oftewel een haaibaai. 

biesbosch2014 dToen we weer vertrokken was het opgehouden met regenen en konden de regenjasjes opgeruimd worden. Met de regen was het gedaan maar met de lekke banden nog niet.

Toen we om 14.20 uur in Goirle arriveerden stond de teller dan ook op tien lekke banden voor onze groep. De snelle groep was een lekke band verder bespaard gebleven en de teller stond bij hen dus nog steeds op vijf. Deze groep was om 13.35 uur weer terug in Goirle.

Op het moment dat ik dit verslag schrijf staat mijn Duell al weer te blinken in de berging en is het net of er niets gebeurd is. Deze dag zal mij echter nog heel lang bij blijven.

Iedereen bedankt voor de gezellige dag.
up